Sanne’s dochter, Elise, leek aanvankelijk een normale ontwikkeling door te maken. Ze kroop, lachte, maakte oogcontact en ontwikkelde zich zoals verwacht voor haar leeftijd. Echter, rond 12-14 maanden leek haar ontwikkeling te vertragen. Ze verloor geleidelijk aan vaardigheden, werd teruggetrokken en vertoonde duidelijke tekenen van regressie. Rond 28 maanden vermeed Elise vrijwel ieder oogcontact, huilde veel, had slaapproblemen, begon te stimmen en leek het grootste deel van de tijd in haar eigen wereld te zijn. Ook had ze al langere tijd vreemde ontlasting en werd ze steeds moeilijker qua eetgewoontes. Elise reageerde vaak niet als ze werd geroepen maar na onderzoek bleek dat niet aan haar oren te liggen.

Sanne had een vermoeden van een Autismespectrumstoornis maar ook het gevoel dat er iets niet klopte daaraan. Waar was het meisje gebleven dat ze het eerste jaar had leren kennen en nu onder haar ogen leek te verdwijnen? In de reguliere geneeskunde zijn nog weinig behandelmethodes afgezien van gedragstherapie en medicatie en geeft men aan dat nog onduidelijk is welke omgevingsfactoren een rol spelen bij autisme maar sluit men wel bepaalde mogelijkheden uit, ondanks dat vele ouders dit onder de aandacht blijven brengen. Dit bracht Sanne ertoe om zelf te gaan zoeken naar mogelijke achterliggende oorzaken en behandelingen. Via diverse kanalen van vooral grote groepen ouders die via leefstijl en ondersteunende therapieën hun kinderen helpen en die ook veel informatie met elkaar delen over voeding, oefeningen, behandelaren, boeken, therapieën en wetenschappelijke publicaties heeft ze zeer veel geleerd de afgelopen jaren.

Om Elise te helpen heeft Sanne onder andere het dieet aangepast naar volledig biologisch, gluten, caseïne en soja vrij en heeft ze onderdelen van het GAPS dieet geïntegreerd. Daarnaast kreeg Elise onder andere Orthomoleculaire therapie, een SON-rise programma, reflexintegratie therapie (MNRI), rood licht therapie (Low Level Laser/QRI), is ze gaan aarden en volgt ze sinds kort een Melillo programma om de hersenhelften in balans te brengen. Sanne zoekt continu naar meer manieren om leefstijltherapie beter en leuker te maken voor haar dochter.

Met deze benaderingen zag Sanne hoe Elise weer contact maakte, steeds beter omging met prikkels, zich motorisch ontwikkelde en haar wereld letterlijk opende. Elise maakte een opmerkelijke vooruitgang op verschillende gebieden, zoals zindelijkheid, spraakontwikkeling, zelfredzaamheid, en motorische vaardigheden. Elise is zindelijk, haar spraak is aan het ontwikkelen, ze is zelfredzaam met aan- en uitkleden, kan fietsen zonder zijwieltjes, steppen, klimmen (ladder, touwladder), ze houdt van helpen in de keuken (snijden, roeren, gieten, prakken, sla wassen en opeten ;), ze helpt op stal en rijdt (zit) paard. Elise zat tot haar 5^e jaar volledig thuis om optimaal ondersteund te worden door alle therapieën en omdat ze nog te weinig oog had voor haar omgeving. Gezien haar enorme vooruitgang kreeg Elise wel behoefte aan een uitdagendere omgeving en meer sociale contacten. Elise is nu net 6 geworden en geniet nu van contact met andere mensen en kinderen in een orthopedagogisch dagcentrum doet sinds kort enkele uren per week activiteiten mee met een reguliere kleuterklas.

Er zijn zeker nog genoeg punten waaraan gewerkt kan worden maar in de afgelopen 3,5 jaar heeft Elise een fantastische ontwikkeling laten zien!